Birinchi muhabbat...
Nega
inson ko’pincha birnchi muhabbatiga erisholmaydi? Hech o’ylab
ko’rganmisiz? Chunki u osmon kabi yiroq, musaffo tong kabi shaffof va
beg’ubor bo’ladi. Unga qo’l tekkizishga odamning vijdoni yo’l
qo’ymaydi. Qo’l tekkizsak go’yo gard yuqib qoladigandek. Uni avaylab
asraysan –u, birdan yoqotib qo’yasan. U hech qachon qaytmas bo’lib
ketadi. Sen esa shirin hotiralaring bilan qolib ketaverasan. Huddi
shunday men ham sizsiz shirin hotiralar og’ushida qolib kettim azizim…
Uni begona qiz bilan ko’rdim-u...
Uni begona qiz bilan ko’rdim-u...
To’g’ri
men uni hali sevishga ulgurmagan edim, ammo uni hurmat qilardim. Meni
chin dilidan sevadi, deb o’ylagandim. O’ylaganlarim hato ekan. Uning
shuncha yonib-kuyishlari aslida yol’gon ekanini mana endi tushunib
yetdim. Ahir, uning kechagina uyimizga sovchi yuvorib, telefonda sendan
boshqasiga uylanishni hatto tasavvur qilolmayman, deganlari qayoqqa
ketdi?! Uni o’sha qiz bilan ko’rganimda shunaqangi nafratlanib
ketdimki, endi bu dunyoda muhabbatning borligiga umuman ishonolmayman
hatto.
Alamdan boshimni toshga uraman,
Sizsiz kechalari qonlar yutaman.
Endi bu dunyodan yolg’iz o’taman,
Sizni sevganimdan ne foyda, jonim?!
Hayr, azizim, alvido, muhabbatim!...
Men
sizni yana uchratdim. Ammo… sizning yonigizda jajjigina qizaloq bor
edi. Ha, bu sizning qizalog’ingiz. Ko’zlarimiz to’qnashdi… Siz mendan
ko’zlaringizni olib qochdingiz. Men bo’lsam sizdan ko’zlarimni
uzolmasdim. Qalbimning tub-tubida uhlab yotgan eng pok tuyg’ularim
uyg’ondi va isyon ko’tardi. Chiday olmadim… Sizning yoningizga bordim.
Salomlashdim. Siz menga sovuqqina nigohlaringizni tikdingiz. Yuragim
pora-pora bo’ldi. Nahot… nahot endi men sizga begonaman. Qani o`sha
mehr-muhabbatga to’la ko’zlar… qani… Hayrlashdik. Siz qizalog’ingizni
yetaklab borardingiz. Men bo’lsan sizning ortingizdan uzoq
tikilganimcha qarab qoldim. Go’yo o’z qayg’ularim bilan
vidolashayotgandek…
Hayr, azizim, alvido, muhabbatim!... |
