Xayollarim yetmas sizga,
Bog'i xazon g'uncha o'zim.
Sog'inganim bildirolmam,
Aytolmayman,singan so'zim.
Yo'lllaringiz poylab-poylab,
Sarg'aygandir qaro ko'zim.
Bahor yanglig' dilingizga,
Mehmon bo'lgan sabo o'zim…

Bor vujudim qon yig`ladi bag`rim tilib,
Bu kun sendan ayro tushganligim sezib.
Jovdiragan ko`zlarimga yoshlar to`lib
Endi sendan ketmoqdaman ko'nglim uzib.

Taqdir degan sudradi o`ng so`llarida,
Tentiradim majnun misol cho`llarida.
Rozi edim o'lsam sening qo'llaringda,
Xayr endi deyolmagan so'zim qoldi.

Ketmoqdaman yuragingdan boshim egib,
Quvonch ko`rmay sening qora ko'zlaringda.
Xijroningdan yaproq kabi men uzilib,
Ado bo'ldim kutaverib yo'llaringda.

Dardlaim ham daryo bo'ldi to'lib-to'lib,
Kechalari oy ham boqar mayus bo'lib.
Sevgidan ekkan g'unchamiz ochilmay so'lib,
Yo'llaringga jovdiragan ko'zim qoldi,
Sevdim deya aytolmagan so'zim qoldi.

Ko'z oldimdan ketmas sening gulishlaring,
“Sensan” deya sirli boqib durishlaring.
Muhabbatning armonidan ezilib oh urishlaring,
Nechun avval bilmagandim,jonim meni sevishlaring?.

Ko'zlaringga boqsam nogoh,hur taralar ko'zlaringdan,
Oshiq qalbning shirin kuyin sasi kelar so'zlaringdan.
Axir men ham sevgan edim,bilmadingmi ko'zlarimdan?,
Nechun avval aytmaganding jopnim meni sevishlaring?.

To'lg'onaman kechalari uyqu kelmas ko'zimga,
So'ylay desam dardlarimni,ma'no yo'qdir so'zimda.
Sensiz olam qorong'udir,tordir dunyo ko'zimga,
Kechir jonim bilmagandim mensiz nechog kuyishlaring.
Soginchlardan zor-zor yiglab meni chindan sevishlaring.


Yonib turgan mehr, to'la ko'zlaringga qonmas edim,
Oshiq darding oshkor etgan so'zlaringga yonmas edim.
Ammo sening sevging ila yashashimdan tolmas edim.
Avf et jonim oshanda men sevgingga ishonmas edim.
Bilganimda seni bunday ahvollarga solmas edim.

Tinch qo'y meni bevafo,
Endi seni sevmayman.
Yaramga yo'qdir davo,
Endi seni sevmayman.

Yuragimni parchalab,
Unutaman barini,
Ketvoraman boshqalab,
Endi seni sevmayman.

Bo'ldi ismim tutmagin,
Eshitmaydi qulog'im.
Men tomondan o'tmagin,
Endi seni sevmayman….

Dardlarim dilim yoqqanda,
Dushmanim kulib boqqanda.
Suymaganim eshik qoqqanda,
Yorijon seni qumsadim.

Menga yo'qdir sendek sirdosh,
Bo'lmagin jonim bag'ritosh.
Seni qumsab ko'zimda yosh,
Yorijon seni qumsadim.

Gapirsam tilim so'z demas,
Yuragim o'zgani demas,
Sensiz dunyo,dunyo emas,
Yorijon seni qumsadim.

Bo'ldi qilgil arazingni,
Kelgin eshitgil dardimni.
Olib qochma orazingni,
Yorijon seni qumsadim.

Muhabbat qahvasin ichgandan bari,
Ruhim ko'chdi olamdan nari.
Go'rgim galar go'rganim sari,
Holim bilib nichuk galmading?.

Ishqing bilan yashasam gunohim nima?.
Bir so'z kelmas tilimga,kelmas kalima
Ne desang de faqatgina sevmayman dema,
Mayli agar savmasang galmasang galma.

Ey ko‘ngil, sevgining hijronlaridan,
Manglayga bitilgan armonlaridan.
Taqdirning beayov farmonlaridan,
Sen hamon yig‘larsan, men yig‘lab bo‘ldim.

Bu bir kam dunyoda kimning kami yo‘q?
Bu bir kam dunyoda kimning g‘ami yo‘q?
Bu bir kam dunyoda dil malhami yo‘q,
Sen hamon izlarsan, men izlab bo‘ldim.

Endi rashk otashi bag‘rimni yoqmas,
Endi visol menga qayrilib boqmas.
Hatto hijron kelib eshigim qoqmas,
Sen hamon kutarsan, men kutib bo‘ldim.

Karvonlar ortidan yo‘l qolgusidir,
Sahroyi bahordan cho‘l qolgusidir.
Behuda yongandan kul qolgusidir,
Sen hamon yonursan, men yonib bo‘ldim.

Cho‘qqilar cho‘kmagay - qor ketgan bilan,
Ilk sevgi ketmagay yor ketgan bilan.
Dardlaring tugamas soz chertgan bilan,
Sen hamon kuylarsan, men kuylab bo‘ldim.

Quyoshdan ayrilib yig‘lamas ko‘zim,
Bulutlar to‘ssa-da oyu yulduzim.
Ranglarga zor buldi kecha-kunduzim,
Sen hamon bo‘zlarsan, men bo‘zlab bo‘ldim.

Parvarish yetmadi ishk niholiga,
Xazondek to‘kildim kuz shamoliga.
Ey ko‘ngil, to hanuz Charos holiga,
Sen hamon kularsan, men kulib bo‘ldim.

Endi baxtli bo‘larmikanmiz,
Dilda yana qayg‘ular, g‘amlar.
Endi baxtga kechikkandaymiz,
So‘ngandayin biz yoqqan shamlar?

Biz deb kuygan fasllar o‘tdi,
O‘tdi bizni o‘pgan sabolar.
Tark etganday ishq shivirlari,
Dilda tag‘in g‘amgin navolar.

Bir paytlar ey oshiq yigit
Aytar eding: Hayotimga kir!
Oldda meni kutyapti baxt deb,
Seni tashlab ketgandim kechir!

Juda baxtli bo‘lgim kelyapti,
Ko‘zimdan yosh quyilar kulsam.
Nima gunoh axir menda ham,
Saroblarga ishongan bo‘lsam.

Bugun shundoq bir g‘arib holman,
Yurak to‘la qayg‘uday, ohday.
Ne qilarim bilmayin lolman,
Oltinlari mis chiqqan shohday.

Maysa bo‘lib kelsam dunyoga,
Bo‘larmidim balki baxtliroq.
Xudoyimning bandalargamas,
Yalpizlarga shafqati ko‘proq.

Daraxt bo‘lib kelsam dunyoga,
Yaproqlarda yashardi sirim.
Daraxt bo‘lsam gunoh ichramas,
Ibodatda o‘tardi umrim.

Men na maysa, na daraxt bo‘ldim,
Qayg‘ularga o‘raldi satrim,
Odam bo‘lib yasholmayapman,
Qachon tuproq bo‘laman tangrim?!

Zamin omon, qalb aylanar boqqa,
Agar ona qalbi tursa oyoqqa.
Qalbimni titratar shodlik,hayajon,
Men seni o'ylayman onajon…


Onamsan qalbimni mehringga to'ldir,
G'arib farzandingga shuldir inoyat,
Munosib shoirang bo'lish mushkuldir,
Senga sher bitmaslik esa jinoyat!!

Sevdim deding,sevaman dedim,
Bo'ylaringga guldek yarashdim.
Yoshligimning yozidagi sho'x,
Seni xatolarga almashdim.

Kiprigimdek to'kilding, ketding,
Ko'nglim bilan birga yig'lashdim.
Dutorimning torida kuylab,
Kuygan navolarga almashdim.

Topganim sen,yo'qotganim sen,
Jonimga jon deya talashdim.
Oydan oils,kundan yolg'izim,
Seni samolarga almashdim.

Kuz barglari kabi to'kilding, ketding,
Xazonlar bilan birga yig'lashdim,
Bargidan ayro daraxtdek yiglab,
So'ngan sabolarga almashdim.

Yonganim sen,kuyganim ham sen ,
Sevgim otashin kuliga almashdim.
Tabiatning hukmidan nolib,
So'lgan bahor guliga almashdim.


Qish qorlari kibi eriding,ketding
Bahor yomg'irila birga yig'lashdim.
Kamalakning jilosidek mehmon
Sevgim armonlarga almashdim…

KEL KO`R MANI ISHQ NAYLADI(Yunus Emro)

Man yururman yona-yona,
Ishq bo`yadi mani qona,
Na oqilman, na devona,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Goh esarman yellar kabi,
Goh to`zarman yerlar kabi,
Goh oqarman sellar kabi,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Oqar suvlardek oqarman,
Dardli yuragim yoqarman.
Yorimni o`ylab yig`larman,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Yo qo`lim ol qoldir mani
Yo vaslingga qondir mani
Ko`p yig`latding, kuldir mani
Kel, ko`r mani ishq nayladi.

Man yururman eldan elga,
Do`st so`rarman tildan tilga.
G`urbatda holim kim bilar,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Majnun bo`lubon yururman,
U yorni tushda ko`rurman.
Uyg`onib malul bo`lurman,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Rangim sariq, ko`zlarim yosh,
Bag`rim pora, jigarim tosh.
Holim bilgan dardli qardosh,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Ishqing mani mast ayladi,
Oldi ko`nglum, xast ayladi.
O`ldirmakka qasd ayladi,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi.

Miskin Yunus bechoraman,
Boshdin oyog`i yoraman,
Do`st ko`yida ovoraman,
Kel, ko`r, mani ishq nayladi

MEN BIR AJIB HOLDA KELDIM (Yunus Emro) uzr tepadagi sher ham shu shoirdan edi.

Men bir ajib holda keldim,
Kimsa holim bilmas mening.
Men so‘ylayman, men tinglayman
Kimsa tilim bilmas mening.

Mening tilim qush tilidur,
Mening qo‘lim Do‘st qo‘lidur,
Men bulbulman, Do‘st gulimdur,
Biling, gulim so‘lmas mening.

Ul Do‘st menga kelsin demish,
Sundim qadah, olsin demish,
Oldim qadah ichdim sharob,
Endi ko‘nglim o‘lmas mening.

Ne Turim bor, ne turorim,
Hech yerda yo‘qdir qarorim,
Haqqa munojot qilmoqqa
Tayin yerim bo‘lmas mening.

So‘r, turganim yerni mendan,
Ko‘rsaturman, kelsang, senga.
Bir zarracha hakdan ayru
Ko‘zim hech ne ko‘rmas mening.

Tur tog‘ida bir tajalliy
Boq, Musoni nelar qildi!
Yunus aytar: Haq nazdida
So‘zim yerda qolmas mening!..

Bu dunyoda men bir yo`lovchi,
Shodon menga qo`l silki, erkam.
Xuddi shunday tinch, erkalovchi
Ziyo to`kar kuz fasli oy ham.

Isinarman oyning taftiga,
Ilk bor undan orom olar jon.
Allaqachon sungan sevgiga
Umid bog`lab yashayman hamon.

Bunga bois — shu makonimiz
Shu yer — oppoq, sho`r manglay turbat,
Qaylardadir toptalgan nomus,
Kimlardadir qadrdon g`urbat.

Yashirmayman, har kim ham bilar:
Boshqa-boshqa emas, jon singil,
Ikkimiz ham bir sevgi bilan
Shu vatanga qo`yganmiz ko`ngil.

Yolg‘izginam, ming alplarga tenglikkinam,
Jon rishtasin joningizga bog‘lab olay.
Dardimiz bir, dardalimga sherikkinam,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.

Men boshimni urmagan bir tosh qolmadi,
Rostin aytsam, yuragimda dosh qolmadi.
Qurib qolgan kiprigimda yosh qolmadi,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.

Uzun-uzun armonlarim chiqib ketsin,
Zardoblarim ko‘z yosh bo‘lib oqib ketsin.
Qalbimga bir qizg‘aldoqlar boqib ketsin,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.

Men shabnamman, g‘uborlarga qo‘nolmayman,
Yo gul bo‘lib tosh yurakda o‘nolmayman.
Ko‘nolmayman, bu dardlarga ko‘nolmayman,
Ko‘zingizni berib turing, yig‘lab olay.

Quzg‘unlarning qilig‘idan zorim keldi,
Tog‘ qalbimga nafrat degan orim keldi,
O‘zim bo‘lib yig‘lolmayman, orim keldi,
Keling, Sizning ko‘zingizda yig‘lab olay,
Jon rishtasin ko´nglingizga bog‘lab olay.

Yulduzlari ichikib qoldi,
Mahzun endi Oysiz osmonim.
Sensizlikka ko‘nikib bo‘ldim,
Qanday ekan mensizlik, aytchi?!

Ana, ko‘zim ko‘zingdan o‘tdi,
Qo‘y, yashirma titroqlaringni,
Xato qilding, o‘zingdan o‘tdi,
Tishlayapsan barmoqlaringni.

Endi nurga begona yuzing,
Quyoshingning ranglari qani?
Sig‘mayapsan o‘zingga o‘zing,
Hayotingning tonglari qani?

Yuragingning yarmi yo‘q endi,
Mening bilan butun ekansan.
Kech tushunding. Dimog‘ing sindi,
Yongan g‘amga o‘tin ekansan.

Kechalaring o‘zingdan g‘arib,
Armonlaring osmondan katta.
Yuragingga termilib turib,
Yig‘layapsan birinchi marta.

Uxlab qolgan tunlarning haqqi,
Mening o‘rnim boshqa – bo‘lakman.
Yig‘lab qolgan tunlarning hag‘g‘i,
Men, bari bir, senga kerakman!

Bu dunyo - ruhimning azobi,
Ezgulik – umrimning savobi,
Qo‘y, endi yig‘lama ko‘ngiljon,
Bor, axir, barchasin hisobi.
Qo‘lni ber, pok joyga ketamiz,
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.

Ko‘zlarim qadalgan samoga,
Tashnaman bir hovuch ziyoga.
Charchadim zaharli so‘zlardan,
Yur, endi g‘iybatu ig‘voning –
Makoni yo‘q joyga ketamiz,
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.

Chopamiz quyoshning izidan,
O‘pamiz gullarning yuzidan.
Qizarib, bir shirin tuyg‘ular,
Topamiz lolaning ko‘zidan.
Armoni yo‘q joyga ketamiz,
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.

Ko‘zimni sevinch ham yoshlasin,
Qo‘limni omad ham ushlasin.
Tishlarning izi bor ko‘ksimda,
Endi baxt labimni tishlasin.
Ziyoni yo‘q joyga ketamiz.
Yomoni yo‘q joyga ketamiz.

“Yilt” etgan ziyoga zor ko‘nglim,
Biz istar dunyolar bor, ko‘nglim.
Munisa Onamning ko‘ngli u,
U bizni kutyapti, yur, ko‘nglim,
Onamning ko‘ngliga ketamiz,
Mushfiqam ko´ngliga ketamiz.